Geçmişte… Özellikle polis-adliye gazeteciliği yaptığımız 1980 öncesinde çok hak arama mücadelesi gördük. Grevleri, meydanlarda sesini duyuran sendika üyesi çalışanları izledik, çok çetin toplu sözleşme müzakereleri takip ettik,
Şunu biliyoruz…
Grev kararı, çalışanın üretimden gelen gücünü kullandığı, Anayasa’yla güvence altına alınmış bir hak.
Elbette…
Sendikalar, çalışanın hakları için kıyasıya pazarlık yapacak, sonuç alamazsa da hakkını kullanacaklar.
Ne var ki…
Büyükşehir Belediyesi ulaşım şirketi Burulaş ile Türk-İş’e bağlı Demiryol-İş sendikası anlaşamayınca Bursa 45 yıl sonra grevli bir güne uyandı.
Hem de…
Kapsam olarak kenti yolda bırakacak ve etkisi çok büyük greve uyandı.
Günümüzün…
Ekonomik koşullarında maaş barajı telaffuz etmek bile kolay değil. Ne kadar yüksek olursa olsun, çarşı-pazar-market etiketleri karşısında maaşların yetersiz kalacağı da bir gerçek.
Buna karşın…
Büyükşehir Belediye Başkanı Mustafa Bozbey’in sabah 05.08’de cep telefonlarına gönderilen SMS’le vatandaşa açıkladığı rakamlar da çok çarpıcı.
Başkan diyor ki:
“1 Ocak 2025 tarihinden geçerli olmak üzere; tren sürücülerimize net 73 bin 886 lira, bakım formenlerimize net 79 bin 576 lira, şoförlerimize net 62 bin 300 lira, temizlik görevlilerimize net 50 bin 508 lira teklif ettik.”
Devamı da var:
“1 Temmuz 2025 tarihinden geçerli olmak üzere; tren sürücülerimize net 84 bin 237 lira, bakım formenlerimize net 90 bin 951 lira, şoförlerimize net 69 bin 585 lira teklif ettik.”
Emeğe değer biçmek mümkün değil, bu rakamları az bulanlar da haklıdır.
Lakin…
Sabah gördük ki, duyarlı Burulaş çalışanları Bursa’da yaşayanlara kıyamadılar ve greve katılmayıp işlerinin başına geçtiler, yolcu taşıdılar.
Gelin görün ki..
“Grev olacak, ulaşım duracak, kimse adım atamayacak” kaygısı Bursa’yı huzursuz etti ve yordu. Bunun da bir vebali olmalı.
Neyse ki…
Çalışanlardan başlayan ve kenti önceleyen tablonun sonunda anlaşma sağlandı da Bursa rahat bir nefes aldı.
