Açıkçası… Cuma günü gazeteye giderken trafiği görünce tedirgin olmuştuk. Günlerdir boş kalan yollar, güneşin yüzünü göstermesiyle bir anda dolmuştu. Hava sıcaklığının artacağı hafta sonu için bu tablo alarm gibiydi.
Sanıyoruz, bu nedenle 2 günlük sokağa çıkma yasağı kararı alındı.
Ancak…
Kararın yasağın başlamasına 2 saat kala duyurulması büyük bir panik havasına dönüştü. İnsanlar bir anda evlerinden çıkıp mahalle marketlerine koştular, bulabildikleri ne varsa aldılar. Gecenin yarısı pazarlar kuruldu, akaryakıt istasyonlarında aracının deposunu dolduranlar bile görüldü.
Bakıyoruz da…
Cuma gecesinden beri İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’ya ağır eleştiriler yapılıyor, Sağlık Bakanı’nın başarısını yıkmakla bile suçlanıyor. O da önce hatayı kabullenerek farkını gösterdi ve Türkiye’de bir ilke imza attı, sonra da istifa ederek örnek bir adım attı. Fakat istifasının kabul edilmemesi de bir başka irade beyanı olarak yansıdı.
İyi de…
Sokağa çıkma yasağı kararı almak da, bunu 2 saat kala duyurmak tek onun kararı olabilir mi? Pazar gecesi 1.5 saat içinde yaşananlar da onu gösteriyor.
Sorun şu:
Sorunla mücadeleyi başarıyoruz, ama panik yönetimi sorunumuz var ve bunu başaramıyoruz. Bu durum, halk için de, karar mekanizmaları için de geçerli.
